Duke mos pasur mbështetje të mjaftueshme nga institucionet përkatëse shtetërore dhe të ballafaquar me mungesë të vetëdijes dhe pranimit nga shoqëria, familjarët e fëmijëve me aftësi të kufizuara dhe probleme të shëndetit mendor kalojnë nëpër vështirësi të jashtëzakonshme për t’ua plotësuar nevojat dhe për t’ua siguruar mirëqenien. Në këtë përpjekje ata janë thuajse të vetëm.K
Autore: Zana Fetiu.
Redaktore: Kaltrina Krasniqi.
Kamera: Agon Maxharri.
Montazhi: Egzon Sadiku.
Ky publikim është pjesë e ciklit të tretë të Programit të bursave për gazetari në fushën e të drejtave të njeriut, mbështetur nga Zyra e Bashkimit Evropian në Kosovë. Programi bashkëfinancohet nga National Endowment for Democracy. Ky program realizohet nga Kosovo 2.0, në bashkëpunim me Qendrën Kosovare për Studime Gjinore (QKSGJ) dhe Qendrën për Liri dhe Barazi (CEL). Përmbajtja e këtij publikimi është përgjegjësi e vetme e Kosovo 2.0 dhe në asnjë mënyrë nuk mund të paraqes pikëpamjet e donatorëve.
E vertet edhe une si nje nene e vajzes autik e cila as nuk flet eshte 7 vjeqare dhe kam shqetesime per vajzen qe nuk do te ket nje shkoll nje jete ktu ne kosov me vjen keq qe po e tham nuk po e perqeshi vendin tim se ktu jam lind e rriti femijet e mi nr vendlindje po shum shum mrapa jemi sa per social 100€ po duhet edhe shum 100€ mi qit per me bo diqka per vajzen
Shumë pak merre Institucioneve me këtë kategori të fëmijve,une kam pas nje rrugëtim shumë të veshtirë më femiun tim deri tani ,i.cili rrugëtim çdo ditë po vështërsohet,po mbyllen dyrtë qysh në fillim të përfshirjes ne Kopshtë,çdo ditë,çdo nate ,çdo orë mendoj çfare do të bèj unë për të ardhmen e djalit tim,kur Institucionet Arsmimore nuk kan mundesi të siguroj Assistent dhe transportin për këta fëmije ?
Jo, shteti lere qe nuk punon por edhe i diskriminon duke filluar nga institucionet publike e deri ne te shoqeria civile.