Duket se pak njerëz të publikut të përgjithshëm dinin për karrierën e tij të gjatë si inxhinier i “luftës” tejet raciste “ndaj drogës” ose votave për vazhdimin e imperializmit të ShBA-së në Irak, Libi dhe Siri.

Papritur, përmendja e Tara Reade, e cila kishte akuzuar Biden-in për abuzim seksual, ose e grave të shumta që kanë shprehur pretendime për keqpërdorim seksual, të bënte “përçarës”.

Si votues i zi më është përçuar mesazhi se duhet të jem falënderues që më në fund jam i përfaqësuar, “Kamala Harris u tregon vajzave të reja, sidomos vajzave të zeza, se mund të arrijnë ç’të duan”, më tha një mike. “Mendoj se shumë nga kritikat që po merr janë të padrejta”.

U mendova zëshëm nëse do të pajtoheshin edhe fëmijët e zinj, prindërit e të cilëve ajo i kishte burgosur për posedim të marihuanës dhe mosvijim të shkollës. “Ndoshta,” thashë me hidhësi, “gjithë ato gra transgjinore që i ka futur në burgje të burrave dhe u ka mohuar kujdes të veçantë gjinor do ta kundërshtonin këtë narrativën e “fuqise së vajzave”.

Siç sugjeroi mikja im në fund të bisedës, mbase standardet e mia janë shumë të larta. Ose kundërshtimet e mia të vërteta lidhen pak me Biden-in dhe Harris-in si aktorë të veçantë politikë, por pasqyrojnë një lodhje nga paraqitja e liberalizmit dhe ideologjisë centriste si “majtizëm”.

Çfarë rëndësie ka nëse anëtarja e kabinetit që voton për ta autorizuar një sulm tjetër me dron është grua? A ther më pak gazi lotsjellës nëse hidhet nga një police e zezë? A u intereson të vdekurve nëse vrasësit e tyre duken si ata?

Organizuam këtë marsh për të thënë se nuk jemi të kënaqur me politikat identitare dhe sinjalizimin e virtyteve. Edhe këtë herë kishim votuar për “më të mirin e dy të ligjve”; më e pakta që mund ta bënte më pak i ligu ishte të devijonte thelbësisht nga politikat skandaloze të pararendësit të tij.

Planifikimi i protestave

Natën e protestave, në Minnesota sërish pritej të fitonin Demokratët, por një verë e tërë me orë policore nga ora 8 e mbrëmjes dhe tytat e burrave të bardhë, të sapodalë nga ekipet e mundjes së shkollës së mesme, na ndillnin paksa dyshim. Edhe pse kishim marshuar në autostradë shpesh përgjatë viteve, e dinim se nuk ishte krejt e parrezikshme; kishte ndodhur një tentativë, edhe pse e pasuksesshme, për ta ndaluar një protestë në autostradë që e kishim organizuar para disa javësh për vrasjen e Breonna Taylor.

Supremacistët e bardhë (përfshirë shpeshherë edhe policët jashtë orarit të punës) po ashtu kishin bërë paraqitje të shumta në ngjarjet tona; atë verë, shumë prej nesh u bëmë dëshmitarë të tmerrit kur një kamion ia shkeli përmes një nga demonstratat e hershme pas vrasjes së George Floyd (vozitësi është akuzuar vetëm pas disa muajsh). Pra planifikuam që të ketë siguri shtesë, rrugë daljeje dhe u siguruam që të kemi mjaftueshëm njerëz për ta zënë një autostratë ndërshtetërore me katër korsi.

Nën kërcënimin e dhunës

Reflektim mbi protestat dhe liberalizmin në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Jae Yates

Nën kërcënimin e dhunës

Reflektim mbi protestat dhe liberalizmin në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Jae Yates