Jasmina Živković-Jovanović nas dočekuje u svom dvorištu, u blizini ulaza u mali grad po imenu Štrpce. Poziva nas da uđemo u udobnu dnevnu sobu sa pogledom na živopisnu Šar-planinu.

Njen život se ponajviše vrti oko njene porodice i malenoga grada. Ipak, kad god joj se ukaže prilika, ona putuje u Prištinu da učestvuje na sastancima Resursnog centra za nestala lica, vodeće nevladine organizacije koja se bavi rasvetljavanjem slučajeva onih koji su nestali u toku rata i odmah po njegovom završetku.

Jasmina i njena porodica i dalje nemaju informacije o lokaciji njenog oca, Pauna Živkovića, koji je nestao na jesen 1999.

Između januara 1998. i decembra 1999, više od 13.000 osoba je pobijeno ili nestalo u ratu koji se vodio na Kosovu. Od te brojke, više od 10.000 je civila. Fond za humanitarno pravo procenjuje da je 8.693 Albanca, 1.196 Srba, 445 Roma i drugih manjina stradalo na Kosovu.

Paun i njegova porodica su juna 1999. prebegli iz Uroševca, gde je on radio kao direktor srednje tehničke škole, preselivši se u Štrpce. Brojni drugi Srbi suočili su se sa sličnom sudbinom, u strahu od represalija Albanaca i u doba kada se nije znalo koja je vlast nakon povlačenja srpske ratne mašinerije.

Dvadeset i osmog septembra pomenute godine, zajedno sa drugim radnicima srpske nacionalnosti u školi, a u pratnji poljskih trupa KFOR-a, Paun je ušao u svoju kancelariju da prikupi dokumenta neophodna za upisivanje nove školske godine u Štrpcu. Tada je poslednji put viđen.

U ovoj epizodi potkasta u prvom licu, Jasmina priča sa K2.0 o tome kako pamti svoga oca, o tišini koja vlada svakog pravoslavnog praznika i rođendana u porodici, kao i o tome kako shvata pravdu. K

Ovaj podkast je pripremljen uz finansijsku podršku Europske unije. Sadržaj podkasta je isključiva odgovornost organizacije Kosovo 2.0 i Centra za humanitarno pravo Kosova te nužno ne odražava stavove Europske unije.