23 shkrime prej gjithkund nëpër Kosovë, nxjerrin në sipërfaqe mundin e përditshëm e shpesh edhe të panjohur, të të rinjve e të rejave në Kosovë. Nxjerrin në sipërfaqe hovin e tyre rinor. Një hov i ushqyer prej ndjenjës së përgjegjësisë, parehatinë me heshtje e padrejtësi dhe vullnetin për t’i lëvizur gjërat, për t’u angazhuar me botën më thellësisht dhe për të shtruar pyetje.
Në vitin 2022, K2.0 filloi nismën “Rini e shkathtë, e vetëdijshme dhe aktive”. Përmes saj, shkuam nëpër gjithë Kosovën për t’i dëgjuar të rinjtë e të rejat. Siç pritej, ata e ato kishin shumëçka për të thënë. Në Mitrovicë, Gjilan, Ferizaj e rrethinë, K2.0 mblodhi dhjetëra të rinj e të reja për punëtori që shtjellonin çrregullimin informativ rreth etnisë, seksualitetit e politikës — dhe të gjithave bashkë, duke qenë se këto nocione janë të ndërlidhura aq fort, sa trajtimi i tyre veç e veç është i mangët.
Më pas, në po këto tri komuna, K2.0 u kthye për të xhiruar tre dokumentarë të shkurtër që janë pjesë e kësaj zine e që ndriçojnë përpjekjet e aktivisteve e aktivistëve për të kërkuar, me këmbëngulje, me hov rinor, ndryshim e jetë më të mirë.
Në dokumentarin e parë, “As në jug, as në veri”, K2.0 foli me Diellza Jëlliqin dhe Nenad Jovanović për jetën e tyre, përtej përkufizimeve reduktuese, që u janë mveshur ndër vite edhe veriut e edhe jugut të qytetit të tyre. Të dy i përbashkon një përplasje e dukshme midis asaj që ndodh përditë dhe përpjekjes për të jetuar një jetë të zakontë, të papenguar nga tensionet e vazhdueshme politike.
Në dokumentarin e dytë, “Kush jam unë, unë jam kush jam” K2.0 u kthye në Gjilan, për të folur me Njomzë Arifin, një grua e re queer. Arifi, protagonistja e vetme e dokumentarit, na çon në rugëtimin e saj, që përcaktohet prej përpjekjes së pandalur për ta shkundur e çrrënjosur mospranimin, pritshmëritë kufizuese gjinore e padrejtësinë.
Në dokumentarin e tretë, “Përtej vetes”, shkuam sërish në Ferizaj, për t’i mbledhur rrëfenjat frymëzuese të atyre që shkojnë përtej vetes — Fortuna Hazirit, Ardian Sadikut e Elsa Aliut. Përmes kanaleve të ndryshme, prej kolektiveve, organizatave jo-qeveritare, nismave individuale e komunitare deri te angazhimi partiak, ato e ata gjejnë e krijojnë forma për të folur, për të ngritur zërin e për ta bërë jetën në komunitet më të mirë.
Po ashtu, në kuadër të nismës, të mbështetur prej Ambasadës së Holandës në Kosovë, mblodhëm shkrimet, edhe të pjesëmarrësve/eve të punëtorive e edhe të atyre që u përgjigjën në thirrjen e K2.0 për blogs.
23 shkrime prej gjithkund nëpër Kosovë, nxjerrin në sipërfaqe mundin e përditshëm e shpesh edhe të panjohur, të të rinjve e të rejave në Kosovë. Nxjerrin në sipërfaqe hovin e tyre rinor. Një hov i ushqyer prej ndjenjës së përgjegjësisë, parehatinë me heshtje e padrejtësi dhe vullnetin për t’i lëvizur gjërat, për t’u angazhuar me botën më thellësisht dhe për të shtruar pyetje. Të ndara nëpër pesë seksione, rrëfimet në këtë zinë digjitale e kthejnë vëmendjen kah një e vërtetë e rëndësishme: Rinia është këtu, duke vështruar e duke reaguar ndaj asaj që ndodh përreth, në shkollë, në shtëpi, në rrugë, në mendje e në vend.
Të gjitha e të gjithë u bënë pjesë e një përvoje të përbashkët të të mësuarit dhe një përvoje të të gdhendurit të shkrimeve, ashtu që ato të bëhen të qasshme për lexuesin e lexuesen, të cilësdo moshë e cilësdo prapavijë. Edhe rrugëtimin mbrapa zinës, bashkë me përshtypjet e disa prej shkrimtarëve/eve e gjeni përmes videove të kuruara nga regjisori Sovran Nrecaj.
Në një mbledhi të gjallë e plot ide në fund të projektit, shkrimtarët/et që do t’i takoni përmes shkrimeve të tyre, u bënë bashkë për të përcaktuar se si do të quhet e si do të duket kjo zinë, e cila shpresojmë se do t’ju sjellë ide të reja, frymëzim e një pasqyrë më intime të jetës rinore në Kosovë.