Ani pse zgjedhjet janë bërë ndodhi e shpeshtë në Kosovë, diskutimi për atë që njëmend ka rëndësi për jetën e zgjedhësve është i rrallë.
Në tubimet e partive politike, debatet televizive e në atë që shkruhet e thuhet nga dhe për partitë politike flitet shumë për llogaritje e manovrime partiake, sondazhe, slogane e njerëz, e më pak për çështje praktike që në thelb do t’i njoftonin votuesit se çfarë mund të presin pas fushatave zgjedhore. Në parim, vetë fushatat zgjedhore do duhej të ishin në funksion të këtij qëllimi — që votuesit të dinë për çfarë po votojnë.
Midis gjithë kësaj e mbi të gjitha, për ta sfiduar këtë kontekst, në K2.0 kemi folur me ekspertë të fushave të ndryshme dhe përmes përgjigjeve të tyre jemi përpjekur të radhisim disa prej çështjeve që nuk diskutohen e që janë të rëndësishme për votuesit në këtë 14 shkurt.
Përmes serisë “Zgjedhjet 2021, një perspektivë tjetërqysh”, në tetë artikuj të fokusuar në nga një lëmi shtjellojmë se çka konkretisht nuk po merr vëmendjen e duhur, cila është situata e tanishme dhe çka duhet bërë që gjërat të ndërrojnë në favor të qytetarëve. Po ashtu, provojmë që përmes ofrimit të zgjidhjeve largpamëse të informojmë votuesit e ta kthejmë mirëqenien e tyre në qendër të diskutimit.
Perspektivë tjetërqysh për rritjen tonë si shtet
Tentativat sporadike e në thelb të paqëndrueshme të qeverive të njëpasnjëshme për përparim ekonomik, kanë bërë që sfidat e Kosovës në këtë fushë, edhe ashtu të shumta, të thellohen tutje, sidomos së fundmi. Tashmë një vit më parë, me paraqitjen e rasteve të para të të prekurve me Covid-19, u ndërmorrën masa shtrënguese për parandalimin e përhapjes së virusit – masa që i kushtuan shumë ekonomisë.
Në shumicën e sektorëve ekonomikë dhjetëra-mijëra punëtorë humbën vendet e tyre të punës, teksa edhe të hyrat buxhetore të shtetin u zvogëluan. Për vitin 2020, Banka Qendrore e Kosovës raportoi rënie të aktivitetit ekonomik për 5.9 përqind.
Përbrenda përpjekjes për ta zbutur këtë dëm të madh ekonomik të shkaktuar nga Covid-19, në vitin 2020, u ofruan dy pako qeveritare: fillimisht, Pakoja Fiskale Emergjente, në fund të marsit, me rreth 178 milion euro dhe më pas Ligji për Rimëkëmbje, me 200 milion euro, i miratuar në nëntor, por i pashpërndarë plotësisht ende.
E edhe në këtë fushatë, siç ndodh rëndom, kandidatët e të gjitha partive garuese patën gojën plot zotime për ‘‘ndihmë për ekonominë’’ e ‘‘zhvillim ekonomik’’. Por, përtej deklaratave, çka parashohin programet e tyre për atë se si mund të arrihet zhvillimi ekonomik në Kosovë?
Përkundër dallimeve midis partive, programet e tyre politike në këto zgjedhje i bashkon pika e nisjes, e që është kriza ekonomike e shkaktuar nga pandemia Covid-19
AAK-ja e përmbledh planin për zhvillim ekonomik në dy shtylla: “Pakoja e Rindërtimit” dhe “Aleanca për Zhvillim”. Për ta, këto shtylla paraqesin përmbledhje të masave e politikave ndërhyrëse që, sipas tyre, u përgjigjen çështjeve akute, me të cilat po ballafaqohet vendi dhe që njëherit shtrojnë rrugën që të kalohet nga rindërtimi në ristrukturim e zhvillim. ‘‘Kështu arrijmë deri te shërimi i plotë ekonomik’’, thotë programi i tyre.
AAK-ja parasheh edhe masa për ‘‘ndihmë të bizneseve’’ dhe ‘‘ndihmë për qytetarë’’ përmes ndarjes së miliardave eurosh për dy kategoritë dhe aplikimit të lehtësirave fiskale dhe lehtësirave në marrjen e kredive.
PDK-ja premton themelimin e fondit me mbi 500 milion euro në ndihmë të bizneseve, uljen e Tatimit në të Ardhurat e Korporatave nga 10%, në 8%, 7%, 5% dhe 0%, varësisht nga investimet dhe numri i të punësuarve. Gjithashtu, PDK zotohet që bizneset e individët do përfitojnë kredi duke rritur kapitalin e Fondit Kosovar për Garantimin e Kredive deri në 100% dhe premton garantimin e projekteve të ndryshme investuese në shumë prej 100% për bizneset.
Në anën tjetër, LDK-ja e përmbledh premtimin për zhvillim ekonomik të vendit në 5 pika, në të cilat parasheh ndihmë ndaj bizneseve përmes granteve, mbështetje për zonat ekonomike, mbrojtje për investiorët e rinj dhe inkurajim të bizneset që të formalizohen. Gjithashtu, parasheh që t’i lirojë bizneset nga tatimet për lëndën e parë, përkrahje për sektorin e IT-së dhe shtyrjen drejt digjitalizimit të ekonomisë dhe adminstratës publike. LDK, ndër tjera, synon që t’i reduktojë transaksionet me para të gatshme, t’u ofrojë mbrojtje konsumatorëve për shërbimet financiare dhe ta integrojë BQK-në në mekanizmat ndërkombëtarë.
VV-ja premton që me politikat e saj do të krijojë më shumë hapësirë për gratë, rininë dhe mërgatën. ‘‘Një ekonomi ku ka më shumë prodhim e më shumë eksport, më shumë punëtorë, më shumë kontrata të punës, e më shumë respektim të të drejtave të punëtorit’’, thotë ajo në program politik. VV premton edhe rritje të pagës minimale, nga 135/170 në 250 euro në muaj, shtesa për fëmijët e sapolindur, pushim të lehonisë 12 muaj, pjesërisht të paguar nga shteti, heqje të obligimit që TVSh-së në kufi, punësim të garantuar për të rinjtë e moshës 16-18 vjeçare deri në 1 vit. Largimi i monopoleve dhe konkurrencës së padrejtë, si dhe kryerja e pagesave me kohë për secilin kontraktim nga sektori publik janë premtime tjera nga VV.
Për një zhvillim ekonomik që njëmend vendos qytetarët dhe nevojat e tyre në fokus, kemi folur me dy ekonomistë: Florin Aliu, Ligjërues Universitar për Ekonomi dhe Dita Dobranja, Specialiste e Ekonomisë, me ekspertizë në analizën e tregut të punës.
Në pyetjet tona për atë se çfarë na mungon, çfarë aspiratash do duhej të kemi dhe si do të mund të vijë ndryshimi, kështu u përgjigjën ata:
Çka po na mungon?
Florin Aliu, Ligjërues Universitar për ekonomi
Zhvillimi është një proces i ngadalshëm, por shumë i vështirë. Sot, shumë vende gjenden në faza shumë të ulëta të zhvillimit dhe arsyet janë të ndryshme. [Ekonomisti] Micheal Spence në librin e tij ” Next Convergence” trajton problemet e rritjes ekonomike në shumë vende dhe arsyeton pse disa vende kane tempo me te ulët të rritjes ne raport me të tjerat. Në një pjesë të librit trajtohet ideja kur FMN [Fondi Monetar Ndërkombëtar] i kërkon Koresë së Jugut të specializohet për prodhimin e orizit. Koreja e Jugut nuk e pranon për shkak se konsideron që edhe nëse bëhet vendi i parë në botë për prodhimin e orizit, prapëseprapë orizi ka çmim të vogël në treg dhe do te jenë të varfër. Prandaj, Koreja e Jugut fokusohet ne industrializimin e vendit dhe dihet sot se ku është me nivelin e të ardhurave.