Më herët gjatë këtij muaji, KF Prishtina dhe KF Trepça 89 u bënë dy ekipet e para që morrën pjesë në raundet kualifikuese të dy garave kryesore të klubeve të UEFA; përkatësisht Europa League dhe Ligës së Kampionëve. Kushdo që priste ndonjë debutim ëndërrash u zhgënjye shpejtë, meqë të dy ekipet u diskualifikuan. Trepça humbi me rezultat përfundimtar pas dy ndeshjeve 5-2 kundër gjysëm-profesionistëve nga Ishujt Faro, Vikingur Gota, e Prishtina u shkatërrua nga IFK Norrkoping i Suedisë – klub dukshëm më i fortë – me rezultat përfundimtar 6-0 pas dy ndeshjeve.
Ndeshjet e para evropiane të Prishtinës pas 33 viteve dhe ndeshjet e para garuese të Trepçës 89 kundër ekipeve të huaja u pritën me shumë ngazëllim, por pavarësisht kësaj, kthimi ishte disi dëshpërues, meqë dukej se të dy ekipet janë shumë larg kualitetit Evropian.
Megjithatë, dikur Prishtina kishte kualitetin të paktën të barabartë me ekipe të kalibrit të Norrkoping. Pjesën më të madhe të viteve të 1980-a ata e kaluan në ligën e parë të Jugosllavisë, dhe rregullisht luajtën me ekipe si Dinamo Zagreb, Hajduk Split dhe Yllin e Kuq të Beogradit. Në sezonën 1983-84 ata përfunduan të dytit në Kupën e Evropës Qendrore, që njihej si Mitropa Cup — turnir që dikur u fitua nga AC Milan.
Ramiz Krasniqi është një futbollist i cili ka kujtime të mira nga kjo epokë e artë. Ai luajti për Prishtinën prej vitit 1981 deri në 1987, dhe aktualisht është kryetrajneri i ekipit kombëtar futbollistik U19 të Kosovës. Edhe pse atë natë ishte lënë si lojtar rezervë, atij i kujtohet euforia që rezultoi nga mposhtja e Yllit të Kuq të Beogradit në stadiumin Marakana në Beograd në 1983. Mbretëronte një atmosferë nostalgjie deri sa i rikujtonte ai këto kohë. “Kishim të rinj shqiptarë, serbë e maqedonë në ekip”, tha Krasniqi për K2.0. “Ishte arritje e madhe për atë kohë”.
Ato ditë kur KF Prishtina luante me kampionë evropian të së ardhmës, e madje edhe fitonin kundër tyre, tashmë janë harruar që prej shpërbërjes së Jugosllavisë dhe luftës në Kosovë. KF Prishtina dhe futbolli i Kosovës veç sa s’janë zhdukur prej atëherë. Krasniqi beson se rezultatet e dy ekipeve kosovare në ndeshjet kualifikuese janë pasqyrim i drejtë i pozitës së tyre aktuale. “Izolimi ka ndikuar në futbollin e Kosovës”, tha Krasniqi. “Jo vetëm që stagnoi, por u degradua edhe më shumë”.
Krasniqi thekson një problem të menagjimit gjatë zhvillimit të talentëve të rinj si çështje kyçe që ndikoi negativisht në futbollin kosovar. Klubet e Kosovës shpeshherë u kërkojnë pagesë mujore të rinjve në akademitë e tyre, dhe shumica e klubeve pranojnë numra tepër të mëdhenj të të rinjve për të marrë më shumë para – prej 40 deri në 50 lojtarë.
Për dallim nga kjo, kur Krasniqi ishte lojtar i ri ai mori honorar për ushqim e pije. “Ishte sasi e vogël por na dukej si me na dhënë miliona”, tha Krasniqi me ngazëllim, thuajse sapo e morri honorarin. “Atëherë lojtarët zgjedheshin për shkak të kualitetit, jo kuantitetit”.
Nuk është vetëm Krasniqi që mendon se problemet e futbollit në Kosovë burojnë nga lartë. Besnik Huruglica e ka mbështetur Prishtinën prej moshës 7 vjeçare, dhe pretendon se i ka shkruar shumë prej këngëve që ende janë të njohura sot, gjatë kohës kur ishte anëtar i grupit të tifozave Plisat para disa viteve.
Huruglica tha për K2.0 se pronarëve dhe anëtarëve të bordit të Prishtinës nuk u bën përshtypje për ekipin sikurse lojtarëve dhe tifozëve, dhe se ata e trajtojnë klubin si skemë të shpërlarjes së parave, duke e lënë ekipin pa kushte të mira. “Njerëzit që e udhëheqin klubin nuk kanë zemër”, tha Huruglica, duke ju vërejtur në fytyrë keqardhja.
Pavarësisht kësaj, Huruglica prapë se prapë është shumë i lumtur që Prishtina e pati mundësinë që të luaj në Evropë, dhe beson se ky ekip vet e përfaqësoi qytetin sa më mirë që mundi, veçanërisht në ndeshjen kthyese, kur humbën 0-1 në Mitrovicë. “Nuk pritëm ndonjë rezultat të mirë, se [Norrkoping] është ekipi i tretë më i mirë në Suedi, e pranoi ai.